Шергакан йолташ-влак, ме таче тендам «Пире ден шорык-влак» лӱман модыш дене палдарена.

Модшо-влак пирым тыгай лудыш дене ойырат:

– Пире, пире – йолагай,
Ӧрдыж велыш кораҥ кай.
Тые мемнам лӱдыктет,
Шинчавӱдым йоктарет.

Молышт шорык тӱшка лийыт. Шорык-влак пире деч йодыт:

– Пире, пире, мемнам чодырашке модылдалаш колто!

Пире вашешта:

– Йӧра, кайыза, модса. Ужар шудым гына ида кӱр, ида коч, уке гын, мыланем малаш вер ок код.

Шорык-влак ончыч чодыра мучко коштыт. Но пирылан пуымо мутыштым мондат да, мурен-мурен, шудым кочкаш тӱҥалыт:

– Шудым меже кӱрына,
Шудым меже кочкына…

Муро йӱкым колын, тышке пире толын лектеш да шорык-влакым поктылаш тӱҥалеш. Иктыжым руалтен куча. Кӧм куча, тудо пире лиеш. Модыш угыч тӱҥалеш.

Модса йолташда-влак дене, ешда дене пырля модса!